Het is nog een beetje wennen. Het team in de pastorie aan de Hogestraat dat de hele versterkingsoperatie van de Nationaal Coördinator Groningen (NCG) in het dorp Loppersum gaat regisseren, is deels nieuw en komt deels van het kantoor van Nationaal Coördinator Hans Alders in Groningen. Officieel zijn ze op 1 april van start gegaan. Sommigen moeten zich vandaag nog aan elkaar voorstellen. Niettemin zitten ze in een mum van tijd achter het voor hen bestemde bureau en zijn ze aan het werk. Inlezen, dat vooral. Straks zullen zij het CVW aansturen. En daar krijgen ze de handen vol aan.
Pieter Schollema, gebiedscoördinator, is kwartiermaker. Hij zorgt voor de ‘eerste opvang’ van de straks zeven medewerkers. ‘Je kunt wel wachten tot alles in de puntjes voorbereid is, maar bewoners hebben er recht op dat ze nu al hier terecht kunnen.’ Dagelijks lopen er al bewoners binnen. Met algemene vragen over de operatie, over de planning of over mogelijke gevolgen voor hen persoonlijk. Volgende week, op 18 april, begint de projectleider: Wies ten Have. Zij en haar team worden geconfronteerd met een klus die zijn weerga niet kent. Schollema: ‘Klopt, er is geen voorbeeld. Natuurlijk zijn er voorbeelden van wijk- of dorpsvernieuwing, maar daar zit meestal een “wens” achter. Hier niet. Niemand zit op werkzaamheden te wachten waar ze alleen maar last van hebben. Hans Alders heeft op de informatiebijeenkomst van 19 maart gezegd dat de bewoner centraal staat. Deze moet instemmen met de plannen.’
Instemming bewoners
Hij bevestigt dat de instemming van de bewoners cruciaal is. Dwangmiddelen zijn er niet, tenzij er natuurlijk acuut gevaar dreigt. De benodigde instemming geeft de bewoner ook onderhandelingsmacht. Veiligheid is immers een basis. Geen luxe, geen cadeautje, maar iets waar je niet over hoeft na te denken: je huis moet gewoonweg veilig zijn. En dat die veiligheid nu in het geding is, dáár hebben de bewoners niet om gevraagd. De Nationaal Coördinator moet dan ook de nodige slagkracht hebben, om zich te verzekeren van hun medewerking. Compensatie in de vorm van duurzaamheids- of levensloopmaatregelen ligt dan ook voor de hand. ‘Dit betekent dat er terecht een financiële claim wordt gelegd bij het Rijk’, aldus Schollema.
Puzzelen
Het begin van de versterking is achter de rug. De Badweg en Sjuxumerstraat waren het eerste project. De NCG is erg bereid om ervan te leren. ‘Het uitgangspunt bijvoorbeeld dat de mensen in principe kunnen blijven in hun huis, daar zijn we op teruggekomen. Want dan moet je wel heel erg veel houden van bouwactiviteiten om je heen! Van elk project leren we weer om een volgend project minder belastend te laten zijn.’ Ook de planning is van groot belang. ‘Het moet niet zo zijn dat projecten elkaar onlogisch opvolgen. We moeten voorkomen dat als net je straat weer op orde is, een project vlakbij ervoor zorgt dat alles weer overhoop moet. ‘ Het puzzelen, het leggen van verbindingen, het aan elkaar knopen van bijvoorbeeld wonen, onderwijs en zorg en het omgaan met tempoverschillen zullen veel energie en denkkracht kosten. Maar Schollema ziet het positief in. ‘Ik ben van nature een optimistisch mens.’
Tekst: Nicolette Scholten
Foto’s: Chris Bomekamp
