Het motto van de nieuwe eigenaar van wat nu nog Hotel Spoorzicht en Spa & Beauty Loppersum heet, spreekt voor zich. ‘We doen het goed of we doen het niet.’ Onder dit motto is Albert Kuipers, algemeen directeur van Thermen de Waterlelie in Zevenhuizen, druk bezig om het hotel en de sauna de uitstraling te geven die ze verdienen. ‘Je voelt dat hier een goede sfeer zit, maar het komt er nog niet uit.’
Albert Kuipers legt zijn plannen uit. De spa gaat vanuit de Waterlelie in Zevenhuizen aangestuurd worden. En het hotel wordt straks geleid door manager/bedrijfsleider Johan Winkel. ‘Een echte gastheer’, zo karakteriseert Albert hem. ‘Maar de gastvrijheid wordt niet door één gezicht bepaald.
Het moet komen van alle mensen die hier werken, en als dat niet gebeurt ben ik de eerste die kwaad wordt.’ Albert Kuipers is zelf iemand die alles van gastheerschap afweet. Hij is dertig jaar kok geweest in bepaald niet de minste restaurants en is vanaf 1989 voor zichzelf begonnen als eigenaar van onder andere de Peizer Hopbel. En nu is hij algemeen directeur van Thermen de Waterlelie en verantwoordelijk voor alles wat op de werkvloer speelt.
Het hotel en de spa gaan gecombineerd worden. De Koningszaal wordt de gemeenschappelijke receptie. De tuin wordt verfraaid en er komt een terras. De achterwand van het zwembad in de spa wordt eruit gehaald en het dak gaat in de zomer open, waardoor het zwembad meer ‘buiten dan binnen’ is. Maar ook rond het hotel wordt de boel aangepakt. Het terras wordt uitgebreid naar de zijkant (zodat gasten ook in de zon kunnen zitten) en de toegang naar de receptie wordt harmonieuzer. Vandaag, 6 november, gaan de vergunningaanvragen de deur uit. De spa is tijdens de verbouwing gesloten, maar zal naar verwachting begin januari de deuren weer openzetten. In het hotel komen oud en nieuw bij elkaar, legt Albert verder uit. De oude toog komt terug. De vloerbedekking gaat eruit en er komt een mooie donkerbruine houten vloer voor in de plaats. De muren worden eierschaalwit, de stoelen koningsblauw. Wat nu groen is aan lijsten en balken, wordt straks goudkleurig. Kortom, alles krijgt meer allure.
Albert hoopt dat het dorp en de omgeving Spoorzicht weer weten te vinden. ‘We hebben een hele goede kok en pas nog hebben we een Braziliaanse kokkin weten binnen te halen. En verder hopen we ook het bedrijfsleven uit bijvoorbeeld de Eemshaven hiernaartoe te trekken. Ze moeten weten dat in dit dorp alles is. Behalve Spoorzicht zijn er winkels, er kan hier vloerbedekking gekocht worden, voor gereedschap hoeven ze niet naar Groningen… Loppersum is gewoon een prachtig dorp. En wat we vooral ook willen, is dat de Lopsters blij worden van onze komst. Als ze ideeën hebben, moeten ze het vooral laten weten.’ De kegelzaal terug?’ Nee, grijnst Albert. Díe komt niet terug.
Tekst: Nicolette Scholten, Lopsternijs
